Χωρίς συνοχή

Είναι κάτι φορές που γράφω και το αποτέλεσμα στερείται συνοχής...Παλιά τα έσκιζα, αλλά τώρα..."δε βαριέσαι...Για να τα γράφω, κάτι θα σημαίνουν...μπορεί και τίποτε".Αλλά...

Δε χρειάζεται να υπάρχει συνοχή.Μόνο σκέψεις.Όπως στη ζωή.Θαρρείς και η ζωή δεν αποτελείται από μικρά χρωματιστά χαρτάκια,που επάνω σημειώνουμε ό,τι τύχει, ό,τι θελήσουμε, ό,τι χρειαστεί;Ό,τι-κατά στιγμές- μας ψιθυρίζει η ζωή εντέλει...Αφού λοιπόν η ζωή μου δεν έχει συνοχή, γιατί να τη βιάζω χώνοντας μεταξύ των μερών (ή ημερών) της εκείνες τις μικρές συνδετικές λέξεις, που με μανία προσπαθώ να διδάξω στα παιδιά; "Πρέπει να χρησιμοποιείται συνδέσμους, συνδετικές λέξεις, συνδετικές εκφράσεις...Πρέπει..." Τίποτε δεν πρέπει! Σταμάτα με τα "πρέπει" στα παιδιά! Εξάλλου κι εσύ πάντα αρνητικά αντιδρούσες σε αυτή τη δισύλλαβη λέξη.

Καλύτερα να τα μαθαίνω τις πρωτεύουσες...Ναι, μία πτυχιούχος Φιλοσοφίας που μαθαίνει τις πρωτεύουσες στα παιδιά.Μια χαρά μου ακούγεται εμένα.Πρωτοποριακό. Να τις σημειώνουμε κιόλας πάνω σε έναν τεράστιο χάρτη.Σαν να ταξιδεύουμε. Και να λέμε ιστορίες για τις χώρες. Να διαβάζουμε για αυτές και να μοιραζόμαστε τα στενά που ταξιδέψαμε διαβάζοντας.Ας μάθουμε στα παιδιά να διαβάζουν, να φαντάζονται και να μιλάνε!Ξέρεις πόσο σημαντικό είναι για τους ανθρώπους να ξέρουν να μιλάνε;Να βρίσκουν τα λόγια...Να βρίσκουν ενδιαφέρον στα πράγματα της ζωής, αυτό θέλω να σου πω. Ναι, μετά μπορούμε και να τις γράφουμε τις ιστορίες μας, αλλά πρώτα πρέπει να μάθουμε να τις μοιραζόμαστε...

Κάτι στιγμές σκέφτομαι πως έχω τόση φαντασία να μεταφέρω στα παιδιά...Αν έχετε αμφιβολίες, μπορείτε να ρωτήσετε τον πρώην μου, τον "χ". Είμαι σίγουρη πως θα με επιβεβαιώσει πανηγυρικά. Πάντα ιστορίες επιστημονικής φαντασίας σκέφτεται όταν με θυμάται. Μου το εκμυστηρεύτηκε. Και επειδή τα μυστικά, αν δεν κυκλοφορούν, αργοπεθαίνουν, το εκμυστηρεύομαι κι εγώ σε σας. Σε άκουσα εσένα που ρωτάς καχύποπτα -τιμώντας προκαταβολικά την επερχόμενη Κυριακή του Θωμά- "τότε γιατί είναι πρώην;" Και φυσικά θα σου απαντήσω, γιατί ποτέ δεν μπορούν να μου ξεγλιστρήσουν οι απαντήσεις...Είναι πρώην, επειδή η φαντασία μου άρχισε να μοιάζει ασύμβατη με τον πλανήτη του.
Ναι μαμά! Το ξέρω ότι σοβαρεύουν οι άνθρωποι.Μου το έχεις ξαναπεί μαμά.Όπως μου έχεις ξαναπεί ότι εγώ μένω τρελό παιδί.(Αυτές οι φωνές των μαμάδων...πανταχού παρούσες!-Μακάρι να μείνουν για πάντα!) Τι λέγαμε; Α! Για το τρελό παιδί. Ε, το γονίδιο υπήρξε ισχυρό. Πόσο χαίρομαι! Κληρονομική τελειότητα. Κληρονομική ευτυχία!