Έκανα να ανοίξω την πόρτα χτες το απόγευμα, για να πάω για ένα ριμαδοκαφέ στην παραλία και το μάτι μου έκανε βουτιά στο πακέτο με τους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Διάλεξα το δικό μου, που έρχεται στο όνομα μίας νεκρής κυρά Μαρίκας, κι έσπευσα να τον ανοίξω για τα αποκαλυπτήρια του διμήνου. Ο φάκελος παιδιά ήταν ανοιχτός. Δύο τινά υπάρχουν: ή που απέλυσαν τον υπάλληλο που έκλεινε τους φακέλους λόγω περικοπών ή που τους κόψανε κανένα επίδομα «κλεισίματος φακέλων» και θα μας έρχονται πλέον εκτεθειμένοι σε κοινή θέα οι λογαριασμοί μας.
Που λέτε, αυτό το δίμηνο κατανάλωσα ηλεκτρικό ρεύμα που ισούται με 17 ευρώ και 2 λεπτά. Αλλά μη με καλοτυχίζεται ακόμη. Δεν πρέπει να ξεχνάτε το δήμο με τις άπλετες παροχές του, καθώς και την ΕΡΤ, που τη βλέπεις δεν τη βλέπεις, θα την πληρώσεις την Μπήλιω και το όποιο πρόγραμμα δεν παρακολουθείς. Εμπίπτει μάλλον στο άρθρο 1.354.986 και κάτι ψηλά του Κοροϊδευτικού Κώδικά που μας έχουν επιβάλει. Να χαρώ εγώ Δημοκρατία! Και τσούκου τσούκου, να το 50εύρω που, λες και το χρωστούσα και από χτες σε όλους τους βισματούχους της κρατικής τηλεόρασης.
Και καλά εγώ, που προφανώς-σε κάποιο ζάπινγκ-θα κάνω ένα στοπ σε καμιά εκπομπή, αυτή η έρμη η οικοδομή γιατί πρέπει να πληρώσει την ΕΡΤ; Μήπως είναι στοιχειωμένη και τα βράδια του Σαββάτου μερακλώνει κανένα φάντασμα με το Σπύρο Παπαδόπουλο;
Όχι, δεν περνάω στα ψηλά το φόρο ακίνητης περιουσίας, απλά δε συμπεριλαμβανόταν στο λογαριασμό. Είμαι ακόμη εν αναμονή. Αφήστε που ούσα γκόμενα άνευ προικός, δε χολοσκάω καθόλου. Μέχρι να θεσμοθετηθεί ο φόρος ενοικίασης ακινήτου, θα σφυρίζω ανέμελα ως προς το συγκεκριμένο χαράτσι(όπως το λέει και η Τρέμη στις ειδήσεις).
Στην επιστροφή μου στο σπίτι που νοικιάζω…(το τονίζω αυτό! Μη μας παρακολουθεί κανένας της κυβερνήσεως και μου ζητάει μετά καμιά έκτακτη εισφορά. Ποτέ δεν ξέρεις! Έχουν απλώσει παντού τα δίχτυα τους αυτοί. Ειδικά τώρα που βούτηξαν όλοι στην ταΐστρα με το σανό. Μπαρδόν στη Βουλή ήθελα να πω). Στην επιστροφή λοιπόν ακούμπησα ευλαβικά τον εν λόγω φάκελο στη στοίβα με τους λοιπούς λογαριασμούς και του ψιθύρισα με νόημα… «Μην άγχεσαι! Θα έρθει και η σειρά σου.». Λέτε να είναι ανησυχητικό που αρχίζω να μιλάω με τους λογαριασμούς; Αλλά και πάλι, τι να κάνω; Μαζεύτηκαν τόσοι στο σπίτι… Θα ήταν ντροπή να μην τους δίνω την πρέπουσα σημασία.
Κι εκεί, πάνω στον προβληματισμό των καλών μου τρόπων απέναντι στους λογαριασμούς, ακούστηκε ο χαρακτηριστικός ήχος του μηνύματος από το κινητό μου. Βρε καλώς την! Είχα ξεχάσει τον ανεξόφλητο λογαριασμό της κινητής. Ναι, ναι! αυτόν πρέπει να τον πληρώσω αύριο, καθώς έχω υποσχεθεί στο σύμπαν πως δε θα αφήσω αυτή την «μπιπ» την κρίση να με αποξενώσει από τους συνανθρώπους μου και να πλήξει την κοινωνικότητά μου. Ω Θεέ μου, τι λέω; Τι σκέφτομαι;
Και ενώ προσπαθώ να συνδιαλεχτώ με τον εαυτό μου, ακούω κάτι σαν ανακριτική ερώτηση «Ποιος ήταν στο μήνυμα;». Για κάτι ελάχιστα δευτερόλεπτα αναρωτήθηκα…και μετά…α! ο Μήτσος! Τον είχα ξεχάσει αυτόν. (το θυμάστε το Μήτσο; Αν όχι, δεν πειράζει. Εδώ κόντεψα να τον ξεχάσω εγώ…). Τη συγκεκριμένη στιγμή όμως η ερώτηση ήταν η λάθος αντίδραση στη λάθος στιγμή. Οπότε τη συνέχεια, θα την κρατήσω για μένα, για να μη με χαρακτηρίσετε και παράξενη…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου