1-2-3-4 βήματα και βρίσκεται στο κέντρο του ταπί.
Θυμάσαι την καρδιά σου να χτυπάει σαν τρελή.
Δεν ξέρεις τι ακριβώς φοβόσουν…Μάλλον μην πληγωθεί.
Σηκώνουν και οι δύο τα χέρια και δείχνουν το μαντήλι που κρατούν.
Μετά το βάζουν στο εσωτερικό της φόρμας. Πότε μπλε, πότε κόκκινη.
Θέση μάχης και τα χέρια μπερδεύονται στους ώμους.
Οι παλμοί σου ανεβαίνουν και με τα χέρια κλείνεις τα μάτια σου και παρακαλάς να κατέβει.
Κρυφοβλέπεις πού και πού,
όταν τα χειροκροτήματα φτάνουν στα παιδικά σου αυτιά.
Δύο 3λεπτα, αρκετές λαβές …και ανασαίνεις και πάλι.
Τώρα πια περήφανη για το χέρι που σηκώνεται στο κέντρο του ταπί.
Κάπως έτσι σου έμαθε ότι πρέπει να βλέπεις και τη ζωή.
Αγώνας που μοιάζει με παιχνίδι.
Μόνο ένα χέρι θα σηκωθεί στο τέλος!
Χρησιμοποιείς σώμα και μυαλό-κυρίως το μυαλό! σου είπε –
για να είναι το δικό σου χέρι.
Ακόμη τρομάζεις πριν την έναρξη και κάνεις να κρύψεις με τις παλάμες τα μάτια σου.
Pause
Άλμα σε αρκετές σκηνές πίσω.
Κατεβαίνει από το ταπί και σε παίρνει αγκαλιά.
Κοιτάς με αγωνία τα αυτιά του, μήπως και δεις κάποιο νέο τραυματισμό.
«Δεν παθαίνει τίποτε ο μπαμπάς. Είναι δυνατός.
Όπως πρέπει να είσαι κι εσύ!
Μην ξανακλείσεις τα μάτια σου, χάνεις όλη τη μαγεία του αγώνα…
και έτσι δεν μπορείς να απολαύσεις πραγματικά τη νίκη…»
Κάπως έτσι έμαθες να παλεύεις και με τους φόβους σου.
Να τους κοιτάζεις κατάματα και απλά να τους αντιμετωπίζεις,
κάνοντας τη σωστή λαβή, την κατάλληλη στιγμή.
«Οι πλάτες σου δεν πρέπει να ακουμπήσουν ποτέ μαζί στο ταπί…
Ούτε για τα ελάχιστα δύο δευτερόλεπτα…» Έτσι σου έμαθε!
Και τα μάτια πρέπει να είναι πάντα ανοιχτά!
Πάντα αξίζει η προσπάθεια, για τα χαμόγελα που σε περιμένουν από κάτω.
Πάντα αξίζει, για τις αγκαλιές που αδημονούν να σε κλείσουν μέσα τους.
«Οι αγώνες δε θα είναι πάντα κερδισμένοι με πτώση», σου είπε.
Αλλά ο δικός σου εγωισμός θρηνεί ακόμη για τους χαμένους πόντους.
«Η προσπάθεια να δείξεις ότι μπορείς.
Η προσπάθεια να σταθείς με αξιοπρέπεια.
Αυτά είναι που αξίζουν». Έτσι σου είπε!
«Να μπορείς πάντα ,τη στιγμή της νίκης ή της ήττας, να έχεις το κεφάλι σου ψηλά και το βλέμμα σου καθαρό!» Έτσι σου λέει ακόμη!
Το θέμα θα είναι πάντα τα χαμόγελα που σε περιμένουν από κάτω…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου